Welk gedicht was een vloek van Shakespeare?

Het bekendste vloekgedicht van Shakespeare is "Sonnet 116". Het is een beroemd sonnet dat de aard van liefde onderzoekt en hoe deze kan standhouden ondanks de uitdagingen van tijd en omstandigheden. Het gedicht begint met de regel:"Laat mij in het huwelijk van ware geesten geen belemmeringen toegeven.", en beschrijft vervolgens hoe ware liefde niet wordt beïnvloed door externe krachten of het verstrijken van de tijd. Het gedicht eindigt met de regel:"De liefde verandert niet met zijn korte uren en weken, / maar houdt het zelfs vol tot aan de rand van het onheil.", die vaak wordt geïnterpreteerd als een vloek op degenen die zouden proberen de ware liefde te verstoren.