Het surrealisme ontvouwt zich, een surrealistische vlucht.
Temidden van de leegte neemt een gedicht zijn vorm aan,
Het ontrafelen van geheimen die het geestesoog kan transformeren.
Schilderijen vervagen de lijnen van leven en kunst,
Terwijl realiteit en onderbewustzijn elkaar kruisen en vertrekken.
Gesmolten klokken, zwevende wijzers en merkwaardige nevenschikkingen,
Kijkers uitnodigen op reizen die verder gaan dan alle voorzetsels.
In Dali's 'Persistence of Memory' smelt de tijd weg,
Het vervormen van de landschappen van de conventionele dag.
Terwijl Magritte's 'Het verraad van de beelden' wordt onthuld,
Een pijp die zegt:"Dit is geen pijp", staart hij.
Door automatisch schrijven stromen woorden ongeketend,
Bevrijd uit de greep van de logica, werden surrealistische verhalen verkondigd.
André Breton, een pionier op dit gebied,
Onthulling van landschappen waar de rede het roer verliest.
In Eluards 'The Void' ontstaat er een leegte,
Een stille afgrond, een aanwezigheid die zich ontrolde.
"Ik omarm die leegte, dat zwarte gat dat ik koester,
Alsof ik in het aangezicht van het leven al het andere zou vergaan."
Surrealistische gedichten navigeren door onbekende diepten,
Het verkennen van de grenzen waar het echte en de droom worden gezaaid.
Ze dagen conventies uit, nodigen ons uit om te verkennen,
De enorme uitgestrektheid van de geest is surrealistisch in overvloed.
Dus omarm de leegte, waar mysterie weeft,
En zoek op het gebied van het surrealisme een nieuw huurcontract.
Laat gedichten je begeleiden door de omhelzing van het surrealistische,
Waar het echte en het onwerkelijke met gratie verweven zijn.