1. Verplaatsing en verlies: Het gedicht begint met het beschrijven van de ontheemdingservaring van de hoofdpersoon, terwijl hij zijn huis verlaat en door verschillende plaatsen dwaalt. De regels:"Ik dwaalde en dwaalde / totdat ik op een plaats kwam / waar ik nog nooit eerder was geweest / een stad met tenten", suggereren een gevoel van verlies en onzekerheid, aangezien de spreker zich op onbekend terrein bevindt.
2. Onzichtbaarheid: De hoofdpersoon voelt een gevoel van onzichtbaarheid en anonimiteit in de stad, geïllustreerd door regels als "Ik liep door de straten / als een schaduw tussen de schaduwen." Dit weerspiegelt de ervaring van veel gemarginaliseerde individuen die zich over het hoofd gezien en losgekoppeld van de samenleving voelen.
3. Verankeren in herinneringen: Ondanks hun ontheemding vindt de spreker troost in hun herinneringen en culturele wortels. Regels als 'Ik droeg mijn herinneringen/in een bundel op mijn rug/zoals een slak zijn schild draagt' benadrukken het belang van persoonlijke geschiedenis en erfgoed bij het in stand houden van een gevoel van identiteit en verbondenheid.
4. Opnieuw verbinden: De spreker vindt uiteindelijk een plek waar hij thuishoort in een gemeenschap van 'donkere gezichten', en ze ervaren een gevoel van herverbinding met hun culturele erfgoed. De regels "Ik vond mijn volk / in het hart van de stad" suggereren een proces van zelfontdekking en de bevestiging van iemands identiteit.
5. Blijvende geest: Het gedicht eindigt met een veerkrachtige en uitdagende toon, terwijl de spreker verklaart:"Ik ben er nog steeds / ik dans nog steeds." Dit brengt een boodschap van kracht en veerkracht over, aangezien de hoofdpersoon blijft volharden ondanks hun ervaringen van ontheemding en vervreemding.
Over het geheel genomen onderzoekt 'Anchorage' de thema's ontheemding, verlies en de zoektocht om erbij te horen, terwijl ook de kracht van herinnering, cultureel erfgoed en gemeenschap wordt benadrukt bij het behouden van een gevoel van identiteit en doel.