In het gedicht drukt Rizal zijn liefde en dankbaarheid uit voor zijn land en zijn bevolking, waarbij hij nadenkt over zijn offers en ambities voor hun vrijheid en onafhankelijkheid. Hij neemt afscheid van zijn familie en vrienden en zoekt hun vergeving en begrip voor zijn daden. Rizal spreekt ook de Spaanse autoriteiten toe en spreekt de hoop uit dat zijn dood als vonk zou dienen om de revolutie voor de Filippijnse onafhankelijkheid te ontketenen.
De titel "Mi Ultimo Adios" geeft de diepgaande betekenis en finaliteit van Rizal's boodschap weer. Het is een aangrijpend en somber afscheid dat de diepe emoties, overtuigingen en niet-aflatende toewijding van de dichter aan zijn land weergeeft. Het gedicht vertegenwoordigt een krachtig bewijs van Rizals patriottisme en de blijvende erfenis die hij achterliet als symbool van het Filippijnse nationalisme.