Hier zijn de belangrijkste aspecten van de persona in "Song:to Celia":
1. Gepassioneerde bewondering :De persona is intens verliefd op Celia, beschrijft haar als een "minnares van mijn hart" en vergelijkt haar met een godheid die zijn toewijding afdwingt. Hij brengt een gevoel van overweldigende passie over dat zijn gedachten en daden verteert.
2. Fysieke aantrekkingskracht :De spreker drukt openlijk zijn fysieke aantrekkingskracht tot Celia uit en bewondert haar 'roze wangen' en 'kersenlippen'. Hij prijst haar schoonheid en vestigt de aandacht op haar boeiende uiterlijk.
3. Verlangen naar nabijheid :De persona verlangt ernaar dicht bij Celia te zijn en drukt zijn verlangen uit om 'in haar armen te sterven' en 'haar te kussen tot ze sterft'. Hij verlangt naar een diepe verbinding en gemeenschap met zijn geliefde.
4. Gevoel van urgentie :De spreker brengt een gevoel van urgentie over en spoort Celia aan om het moment te grijpen en hun liefde te omarmen. Hij benadrukt dat de tijd vluchtig is en dat ze van hun passie moeten genieten zolang ze kunnen.
5. Speelse toon :Ondanks de intensiteit van zijn emoties behoudt de persona door het hele gedicht heen een speelse en luchtige toon. Hij maakt gebruik van humor en charme, en gebruikt speelse taal om Celia het hof te maken en haar aandacht te trekken.
Over het algemeen is de persona in "Song:to Celia" die van een gepassioneerde minnaar die niet bang is om zijn diepe genegenheid, fysieke verlangen en verlangen naar zijn geliefde te uiten. Jonson gebruikt deze persona om een levendig en boeiend liefdesgedicht te creëren, waarin de essentie van romantische achtervolging en de kracht van liefde wordt vastgelegd.