Wat is de tijd die u besteedt en uw beste genade besteedt die naar believen in Shakespeare?

In Shakespeare's beroemde sonnet 116 suggereren de regels 'de tijd zij de uwe en uw beste genade besteedt het naar believen' aan dat de geliefde persoon die in het sonnet wordt aangesproken de tijd moet nemen om na te denken over de liefde die door de spreker wordt uitgedrukt. De spreker dringt er bij de geliefde persoon op aan om zoveel tijd te nemen als nodig is om de liefde van de spreker af te wegen en een beslissing te nemen over het beantwoorden ervan. De spreker suggereert ook dat de geliefde persoon zijn gezond verstand en discretie moet gebruiken bij de beslissing om de liefde van de spreker al dan niet te accepteren. Uiteindelijk geeft de spreker de geliefde persoon de vrijheid om te kiezen, en zet hij hem niet onder druk om een ​​beslissing te nemen.