In het gedicht lijkt de spreker, J Alfred Prufrock, vaak afstand te nemen van de inhoud. Hij gebruikt bijvoorbeeld vaak indirecte taal, zoals toespelingen en metaforen, om over zijn gevoelens en ervaringen te praten. Dit kan het voor lezers moeilijk maken om te begrijpen wat hij werkelijk zegt. Bovendien lijkt Prufrock vaak onzeker te zijn over zijn eigen gevoelens, en spreekt hij zichzelf vaak tegen. Dit kan het voor lezers moeilijk maken om een duidelijk beeld te krijgen van wie hij is en wat hij wil.