1. "Uw schoonheid, als een bloesem, is slechts uitgeleend":Deze metaforische vergelijking stelt de schoonheid van de geliefde van de spreker gelijk aan een bloesem die tijdelijk wordt uitgeleend, wat de vergankelijkheid en kwetsbaarheid ervan suggereert.
2. "Uw rozenlippen en het heldere sprankelende vuur van uw ogen":deze metonymische uitdrukkingen gebruiken synecdoche om het hele gezicht en de aanwezigheid van de geliefde weer te geven door middel van specifieke kenmerken zoals haar roosachtige lippen en sprankelende ogen.
3. "Wanneer, in schande met fortuin en mannenogen":De uitdrukking "in schande" is een metaforische beschrijving van de huidige staat van ongenade en tegenslag van de spreker.
4. 'Ik huil helemaal alleen over mijn outcast-staat':het werkwoord 'beweep' en het zelfstandig naamwoord 'outcast' creëren een krachtig beeld van de emotionele nood, het isolement en de marginalisering van de spreker.
5. "Dan kan ik een oog verdrinken dat niet gewend is om te stromen":Deze paradoxale uitdrukking suggereert dat, hoewel de ogen van de spreker niet gewend zijn aan het vergieten van tranen, ze in staat zijn over te stromen van emotie wanneer ze worden geconfronteerd met de gedachte zijn geliefde te verliezen.
6. "Ik durf ook niet zonder reden de wereld te berispen":De gepersonifieerde "wereld" wordt metaforisch voorgesteld als een scheldende ouder of autoriteitsfiguur, terwijl de spreker erkent dat hij geen legitieme reden heeft om de wereld te bekritiseren of de schuld te geven.
7. "Want aan niemand ben ik het stukje dat ik draag verschuldigd":De spreker gebruikt een synecdochische metafoor waarin hij de lasten die hij draagt vergelijkt met een "stukje", wat het gewicht van zijn emotionele worstelingen en verantwoordelijkheden suggereert.
Over het geheel genomen is Sonnet 60 rijk aan figuurlijk taalgebruik dat de emotionele impact en complexiteit vergroot, waardoor de diepe gevoelens van liefde, verlies en acceptatie van de spreker, ondanks tijd en tegenspoed, effectief worden overgebracht.