1. Builenpest:
- De builenpest was de meest voorkomende vorm en werd voornamelijk overgedragen via de beten van geïnfecteerde vlooien. De bacterie kwam via een vlooienbeet het lichaam binnen en reisde naar de lymfeklieren, waar zwelling en ontsteking ontstond. Deze gezwollen lymfeklieren, bekend als buboes, werden meestal aangetroffen in de lies, oksels of nek.
- Symptomen waren onder meer koorts, koude rillingen, hoofdpijn, spierpijn, zwakte en de vorming van buboes. De buboes werden vaak pijnlijk, etten en scheuren.
- Als de builenpest onbehandeld blijft, kan deze zich ontwikkelen tot bloedvergiftiging of longpest, die beide vaak fataal zijn.
2. Longepest:
- Longpest was een ernstiger en besmettelijker vorm van de ziekte. Het werd overgedragen door het inademen van geïnfecteerde druppeltjes die door een geïnfecteerde persoon werden uitgestoten.
- Symptomen waren onder meer koorts, koude rillingen, hoesten, kortademigheid, pijn op de borst en ademhalingsmoeilijkheden. De hoest kan bloederig sputum produceren.
- De longpest verspreidde zich snel en was zeer dodelijk, met een sterftecijfer van bijna 100% als het onbehandeld bleef.
3. Bloedvergiftiging:
- Bloedvergiftiging was de minst voorkomende vorm van de ziekte en werd gekenmerkt door de aanwezigheid van bacteriën in de bloedbaan. Het kan zich ontwikkelen door builenpest of longpest.
- Symptomen waren onder meer hoge koorts, koude rillingen, verkleuring van de huid (die vaak zwart werd, vandaar de naam "Zwarte Dood"), bloeding en orgaanfalen.
- De septische pest trof meerdere orgaansystemen en had een extreem hoog sterftecijfer.