1. Toespeling: Riordan verwijst in de serie vaak naar de Griekse en Romeinse mythologie, de oude geschiedenis en de popcultuur. In 'The Lightning Thief' bezoeken Percy en zijn vrienden bijvoorbeeld het Lotus Hotel and Casino, een verwijzing naar het mythische Griekse eiland waar reizigers hun problemen vergeten en de tijd uit het oog verliezen.
2. Archetypen: De serie bevat veel archetypische personages en situaties. Percy belichaamt bijvoorbeeld het archetype van de 'heldenreis', terwijl hij aan een zoektocht begint om de gestolen bliksemschicht terug te winnen en de wereld te redden.
3. Bildungsroman: De Percy Jackson-serie kan worden beschouwd als een soort Bildungsroman, een roman die de psychologische en morele groei van een jonge hoofdrolspeler volgt. Gedurende de serie wordt Percy geconfronteerd met uitdagingen en obstakels die hem helpen volwassen te worden en zich te ontwikkelen tot een capabeler en zelfverzekerder individu.
4. Episch: De serie bevat elementen van het epische genre, zoals een grootse zoektocht, bovennatuurlijke elementen en de betrokkenheid van goden en helden. Net als traditionele heldendichten vertelt de Percy Jackson-serie een verhaal over heldenmoed, moed en de triomf van het goede over het kwade.
5. Ironie: Riordan gebruikt vaak ironie in de serie, zoals wanneer Percy, een halfgod die water zou moeten kunnen beheersen, bijna verdrinkt in het eerste boek. Dit soort ironie zorgt voor humor en benadrukt het onvoorspelbare karakter van de levens van de personages.
6. Metafoor: Riordan gebruikt metaforen in de serie om complexe ideeën en emoties over te brengen. De zee wordt bijvoorbeeld vaak gebruikt als metafoor voor Percy's innerlijke strijd en zijn reis van zelfontdekking.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de vele literaire termen die in de Percy Jackson-serie voorkomen. Riordans bekwame vertelkunst en de integratie van diverse literaire elementen maken de serie aantrekkelijk voor lezers van alle leeftijden.