1. Geloof en twijfel :Arnold onderzoekt het conflict tussen religieus geloof en het toenemende scepticisme en de twijfel die in het Victoriaanse tijdperk heersten. Het gedicht weerspiegelt de onzekerheid van de spreker over traditionele religieuze overtuigingen en het verlies van vertrouwen in een wereld die wordt gevormd door wetenschappelijke vooruitgang.
2. Isolatie en eenzaamheid :Arnold brengt een gevoel van isolatie en eenzaamheid over dat wordt ervaren door de spreker en de mensheid als geheel. De verwijzingen naar de zee als ‘de niet-geloodste, zoute, vervreemdende zee’ en de ‘onwetende legers’ suggereren de uitgestrektheid van het universum en de nietigheid van het menselijk bestaan.
3. Verandering en vergankelijkheid :Het gedicht erkent de voortdurende verandering en vergankelijkheid van het menselijk leven en de beschaving. Arnold trekt parallellen tussen het ebende tij en het verstrijken van de tijd, waarbij hij de vergankelijkheid van menselijke inspanningen en de onvermijdelijke teloorgang van samenlevingen benadrukt.
4. Liefde en menselijke verbinding :Ondanks het pessimisme en de twijfel die in het hele gedicht tot uiting komen, biedt Arnold liefde aan als een bron van troost en verbinding in een onzekere wereld. De spreker vindt troost in de aanwezigheid van zijn geliefde, waarbij hij het belang van menselijk gezelschap en emotionele steun benadrukt in het licht van existentiële uitdagingen.
5. Natuur en schoonheid :Arnold houdt zich ook bezig met het thema natuur en de betekenis ervan in de menselijke ervaring. De ligging van het gedicht aan zee en de levendige beelden van de natuurlijke wereld vormen een achtergrond voor de reflecties van de spreker over geloof, twijfel en de menselijke conditie.
Over het geheel genomen onderzoekt 'Dover Beach' de complexiteit van het menselijk bestaan, waarbij hij worstelt met kwesties als geloof, twijfel, isolatie en de zoektocht naar betekenis in een veranderende en onzekere wereld.