1. Het Bambara-verzet (1818-1861): Onder leiding van leiders als Mansa Segu en Babemba vocht het Bambara-volk tegen Franse pogingen om het riviergebied van de Senegal onder controle te krijgen. Ze voerden guerrillaoorlogvoering en hevige gevechten tegen de Franse strijdkrachten.
2. De jihad van El Hadj Umar Tall: Halverwege de negentiende eeuw lanceerde de islamitische leider El Hadj Umar Tall een jihad tegen de Franse kolonisatie in West-Afrika. Hij vestigde een groot Toucouleur-rijk en vocht tegen de Franse strijdkrachten, vooral in regio's als Senegal en het huidige Mali.
3. De slag om Isandlwana (1879): Tijdens de Anglo-Zoeloe-oorlog bracht de Zoeloe-natie onder koning Cetshwayo een zware nederlaag toe aan de Britse troepen in de Slag om Isandlwana. Hoewel deze strijd niet direct verband hield met de Franse kolonisatie, toonde deze strijd Afrikaans verzet tegen het Europese imperialisme in zuidelijk Afrika.
4. Het verzet van Samori Ture: Samori Ture was een machtige heerser van het Wassoulou-rijk in West-Afrika. Hij verzette zich fel tegen het Franse expansionisme en leidde succesvolle campagnes tegen Franse troepen. Zijn verzet duurde tientallen jaren totdat hij in 1898 door de Fransen werd gevangengenomen.
5. De rebellie van Abushiri ibn Salim al-Harthi: In het huidige Tanzania leidde Abushiri ibn Salim al-Harthi een grootschalige opstand tegen de Duitse kolonisatie, die nauwe banden had met de Franse koloniale activiteiten in de regio. De opstand begon in 1888 en duurde enkele jaren, waarbij de troepen van Abushiri de controle verwierven over verschillende kustgebieden.
Deze voorbeelden illustreren dat, hoewel de Fransen op hevige weerstand van verschillende Afrikaanse groepen stuitten, ze er uiteindelijk in slaagden koloniale controle over een groot deel van Afrika te vestigen. De verzetsbewegingen toonden echter de veerkracht en vastberadenheid van Afrikaanse samenlevingen om hun onafhankelijkheid en soevereiniteit tegen de Europese kolonisatie te verdedigen.