1. Wraak :Het stuk draait om het thema wraak, terwijl Hamlet de moord op zijn vader door Claudius wil wreken. Deze nadruk op wraak is een gemeenschappelijk kenmerk van Elizabethaanse tragedies.
2. Moreel conflict :Het stuk presenteert de interne worstelingen van Hamlet terwijl hij worstelt met de morele implicaties van zijn zoektocht naar wraak. Deze verkenning van morele dilemma's is een karakteristiek kenmerk van de Elizabethaanse tragedie, die vaak ingaat op de complexiteit van de menselijke natuur en de spanning tussen gerechtigheid en barmhartigheid.
3. Bovennatuurlijke elementen :Het stuk bevat bovennatuurlijke elementen, zoals de geest van Hamlet's vader en de verschijning van de heksen. Het gebruik van bovennatuurlijke krachten om de dramatische spanning te verhogen en een gevoel van mysterie en sfeer te creëren is een veelgebruikt middel in de Elizabethaanse tragedie.
4. Retorische bloeit :Het taalgebruik in het fragment is zeer gestileerd en retorisch, met uitgebreid gebruik van metaforen, vergelijkingen en toespelingen. Deze verheven taal is typerend voor de Elizabethaanse tragedie, waarbij vaak sierlijke en poëtische taal werd gebruikt om een verhoogd gevoel van drama en emotionele intensiteit te creëren.
5. Fatalistische kijk :Het stuk brengt een gevoel van fatalisme en de onvermijdelijkheid van tragische gebeurtenissen over. Deze pessimistische kijk op het leven is een veel voorkomend thema in de Elizabethaanse tragedie, waarin de wereld vaak wordt afgeschilderd als een plek waar menselijk handelen uiteindelijk zinloos is en onderworpen is aan de grillen van het lot.
De invloed van Seneca, een Romeinse tragedieschrijver, op de toneelstukken van Shakespeare, waaronder 'Hamlet', is ook te zien in verschillende aspecten van het fragment:
1. Stoïcijnse filosofie :Seneca's toneelstukken onderzochten vaak stoïcijnse filosofische ideeën, zoals het verdragen van tegenslag en de aanvaarding van het lot. Deze thema's worden weerspiegeld in de monologen van Hamlet en zijn beschouwing van de morele implicaties van zijn daden.
2. Senecan-retoriek :Seneca's toneelstukken stonden bekend om hun retorische genialiteit, met uitgebreide toespraken en verhoogde emotionele taal. Shakespeare hanteert een soortgelijke retorische stijl in 'Hamlet', waarbij personages lange toespraken houden waarin ze hun diepste gedachten en emoties uiten.
3. Spookachtige verschijningen :Seneca's toneelstukken bevatten vaak spookachtige verschijningen en bovennatuurlijke elementen om een gevoel van ontzag en voorgevoel te creëren. De verschijning van de geest van Hamlet's vader volgt deze Senecan-traditie en voegt een bovennatuurlijke dimensie toe aan de tragische gebeurtenissen in het stuk.
4. Revenge-tragediestructuur :Seneca's tragedies volgden vaak een vertrouwde structuur, waarbij een benadeelde hoofdpersoon wraak zocht op een tegenstander. Deze structuur is duidelijk zichtbaar in 'Hamlet', waarin Hamlet de moord op zijn vader door Claudius probeert te wreken.
Over het geheel genomen demonstreert het fragment uit 'Hamlet' verschillende elementen die typerend zijn voor de Elizabethaanse tragedie, zoals wraak, morele conflicten, bovennatuurlijke elementen, retorische bloeit en een fatalistische kijk. De invloed van Seneca is ook terug te zien in de filosofische thema's van het stuk, de retorische stijl, het gebruik van spookachtige verschijningen en de wraaktragediestructuur. Deze elementen dragen bij aan de blijvende kracht van het stuk en zijn status als meesterwerk van de Elizabethaanse literatuur.