1. Juridische status :In Engeland was slavernij legaal in de tijd van Shakespeare, maar deze was voornamelijk beperkt tot personen van buitenlandse afkomst, zoals gevangenen die tijdens oorlogen waren meegenomen of van slavenhandelaren waren gekocht.
2. Aantal slaven :De slavenpopulatie in Engeland was relatief klein vergeleken met andere landen die betrokken waren bij de Atlantische slavenhandel. Er wordt geschat dat er in de 16e en 17e eeuw een paar duizend slaven in Engeland waren.
3. Voorwaarden voor slavernij :De behandeling van slaven varieerde, maar velen werden geconfronteerd met uitdagende omstandigheden. Slaven werden vaak onderworpen aan harde behandeling, fysieke mishandeling en slechte levensomstandigheden. Ze hadden weinig tot geen wettelijke rechten en werden eerder gezien als eigendom dan als individuen.
4. Rollen en beroepen :Slaven werden voornamelijk gebruikt voor huishoudelijk werk in huishoudens of als landarbeiders. Ze voerden verschillende taken uit, zoals koken, schoonmaken, tuinieren en landbouw. Sommige slaven waren ook bekwame ambachtslieden of muzikanten, en een klein aantal werkte in de entertainmentindustrie.
5. Slavenhandel Hoewel de slavenhandel in Engeland niet zo prominent aanwezig was als in andere delen van de wereld, was er een beperkte betrokkenheid bij het transporteren van tot slaaf gemaakte personen uit Afrika en het Caribisch gebied naar andere Europese landen. Sommige Engelse kooplieden namen deel aan de slavenhandel, maar het merendeel van de handel werd uitgevoerd door andere landen, zoals de Portugezen en de Nederlanders.
6. Verzet en belangenbehartiging :Ondanks de harde behandeling die ze ondergingen, probeerden sommige tot slaaf gemaakte individuen hun omstandigheden te weerstaan en vrijheid te verwerven. Dit omvatte onder meer ontsnappen, juridische hulp zoeken of vechten voor hun rechten. Bovendien waren er individuen binnen de samenleving, zoals religieuze hervormers en humanisten, die pleitten voor de afschaffing van de slavernij, maar deze inspanningen kregen in de tijd van Shakespeare geen noemenswaardige grip.
Het is vermeldenswaard dat Shakespeare's toneelstukken en sonnetten niet expliciet de kwestie van de slavernij behandelen, maar dat hij wel metaforische toespelingen gebruikt op dienstbaarheid, onderdrukking en raciale vooroordelen, die de maatschappelijke opvattingen van zijn tijd weerspiegelen.