De dans begint met de mannelijke danser die een bloem aanbiedt aan de danseres, wat zijn bewondering en genegenheid voor haar symboliseert. De danseres accepteert de bloem en plaatst deze achter haar oor. Het paar begint dan te dansen, waarbij de mannelijke danser de danseres in een reeks stappen en bochten leidt. De dans wordt vaak in een cirkel uitgevoerd, waarbij de dansers op een sierlijke en vloeiende manier om elkaar heen bewegen.
Een van de meest onderscheidende kenmerken van Sampaguita-volksdans is het gebruik van castagnetten. De dansers houden de castagnetten in hun handen en klikken ze in elkaar, waardoor een ritmisch geluid ontstaat dat de muziek begeleidt. Het klikken van de castagnetten geeft een levendig en energiek tintje aan de dans.
Sampaguita-volksdans is niet alleen een vorm van entertainment; het heeft ook culturele en historische betekenis voor de bevolking van Ilaya. De dans wordt van generatie op generatie doorgegeven en wordt vaak uitgevoerd tijdens festivals en andere speciale gelegenheden. Het is een manier voor de mensen van Ilaya om hun erfgoed te vieren en hun tradities met anderen te delen.
De afgelopen jaren heeft Sampaguita-volksdans een grotere populariteit en erkenning gekregen, zowel binnen de Filippijnen als in het buitenland. Het is tentoongesteld in verschillende culturele evenementen en wedstrijden en is een symbool geworden van de Filippijnse cultuur en gratie.