Een van de meest opvallende voorbeelden van dubbeldenken in '1984' is de slogan 'Oorlog is vrede'. Deze slogan wordt gebruikt om de bevolking ervan te overtuigen dat oorlog daadwerkelijk noodzakelijk is voor vrede. Een ander voorbeeld van dubbeldenken is de uitdrukking 'onwetendheid is kracht'. Deze zinsnede wordt gebruikt om de onderdrukking van informatie door de Partij en haar controle over de media te rechtvaardigen.
Doublethink is een krachtig instrument dat de partij gebruikt om de bevolking onder controle te houden en de macht te behouden. Door zichzelf tegen te spreken kan de Partij ervoor zorgen dat de mensen altijd in de war zijn en nooit helemaal zeker weten wat waar is en wat niet. Deze verwarring maakt het moeilijk voor het volk om zich te verzetten tegen de controle van de Partij.
Hier zijn enkele specifieke voorbeelden van hoe de partij doublethink gebruikt:
*Het Ministerie van Waarheid is verantwoordelijk voor het produceren van propaganda en het controleren van de informatie die beschikbaar is voor het publiek. Hierdoor kan de partij het verhaal beheersen en de publieke opinie vormgeven.
* Het Ministerie van Liefde is verantwoordelijk voor het straffen van degenen die gedachtemisdaden begaan. Hiermee wordt de boodschap aan de bevolking gegeven dat de partij meekijkt en dat eventuele afwijkende meningen zullen worden bestraft.
*Het Ministerie van Overvloed is verantwoordelijk voor het rantsoeneren van voedsel en andere benodigdheden. Hierdoor kan de partij de economie controleren en ervoor zorgen dat de bevolking afhankelijk is van de staat.
*De Two Minutes Hate is een dagelijks ritueel waarin de bevolking wordt aangemoedigd hun haat tegen Emmanuel Goldstein, een fictieve staatsvijand, te uiten. Dit helpt de bevolking te verenigen tegen een gemeenschappelijke vijand en hen af te leiden van hun eigen problemen.
Doublethink is een krachtig instrument dat de partij gebruikt om de bevolking onder controle te houden en de macht te behouden. Door zichzelf tegen te spreken kan de partij ervoor zorgen dat de mensen altijd in de war zijn en nooit helemaal zeker weten wat waar is en wat niet. Deze verwarring maakt het moeilijk voor het volk om zich te verzetten tegen de controle van de partij.