Er zijn veel verschillende soorten kennis die dramatische ironie kunnen veroorzaken. Enkele veelvoorkomende voorbeelden zijn:
* Kennis van de toekomst: Het publiek weet misschien dat een bepaald personage in gevaar is, ook al is het personage zelf zich daar niet van bewust.
* Kennis van het verleden: Het publiek kent mogelijk het verleden van een personage dat onbekend is bij de andere personages in het verhaal.
* Kennis van een geheim: Het publiek is mogelijk op de hoogte van een geheim dat voor andere personages verborgen wordt gehouden.
* Kennis van de ware identiteit van een personage: Het publiek kan weten dat een bepaald personage eigenlijk iemand anders is, terwijl de andere personages in het verhaal zich daar niet van bewust zijn.
Dramatische ironie kan een krachtig hulpmiddel zijn om spanning en spanning in een verhaal te creëren. Het kan ook worden gebruikt om humor te creëren, terwijl het publiek lacht om de onwetendheid van de personages over de waarheid.
Hier zijn enkele voorbeelden van dramatische ironie in literatuur en film:
* In Shakespeares toneelstuk *Romeo en Julia* weet het publiek dat de twee geliefden voorbestemd zijn om te sterven, ook al zijn ze zich daar zelf niet van bewust.
*In de film *The Sixth Sense* weet het publiek dat de hoofdpersoon, Malcolm Crowe, eigenlijk een geest is, ook al is hij zich daar zelf niet van bewust.
* In de tv-serie *Lost* weet het publiek dat het eiland waarop de personages zijn gestrand eigenlijk een vagevuur is, ook al zijn de personages daar zelf niet van op de hoogte.
Dramatische ironie is een krachtig hulpmiddel dat kan worden gebruikt om verschillende effecten in een verhaal te creëren. Het kan worden gebruikt om spanning, humor of zelfs tragedie te creëren.