Het concept van een ‘naakte stad’ wordt vaak geassocieerd met literatuur en film noir-genres uit de jaren dertig tot vijftig. Deze werken toonden stedelijke omgevingen die ruig, door misdaad geteisterd en moreel dubbelzinnig waren, waarbij vaak de donkere kant van de menselijke natuur en samenleving werd vastgelegd.
In een bredere context kan de uitdrukking ook worden toegepast op situaties waarin verborgen motieven, corruptie of onderliggende waarheden aan het licht komen, wat leidt tot een gevoel van desillusie of ongemak. Een ‘naakte stad’ zou bijvoorbeeld kunnen verwijzen naar een onthulling van schandalen of wangedrag in de politiek of het zakenleven, waardoor de tekortkomingen in een systeem of organisatie aan het licht komen.
Over het geheel genomen benadrukt de term 'naakte stad' een openhartige en onwankelbare weergave van de werkelijkheid, waarbij licht wordt geworpen op de minder wenselijke of ongemakkelijke aspecten die anders misschien verborgen zouden blijven.