1. Vermommingen en identiteitsverwisseling:
- Viola vermomt zichzelf als een jonge man genaamd Cesario om hertog Orsino te dienen, waardoor het toneel ontstaat voor een reeks verkeerde identiteiten en verwarringen.
- Olivia ziet Cesario (Altviool) aan voor een man en wordt verliefd op hem, in de overtuiging dat hij de boodschapper van Orsino is.
2. Bedrog in liefdesaffaires:
- Duke Orsino veinst liefde voor Olivia, maar is eigenlijk meer verliefd op het idee van liefde dan op Olivia zelf.
- Olivia's aanvankelijke afwijzing van Orsino brengt haar ertoe anderen te misleiden over haar gevoelens, waaronder het afwijzen van een vrijer die ze onaantrekkelijk vindt.
- Sir Andrew Aguecheek doet zich voor als een nobele en rijke man om Olivia's gunst te winnen, hoewel hij deze kwaliteiten mist.
3. Vermommingen voor zelfbescherming:
- Maria en Sir Toby Belch bedenken een plan om Malvolio te misleiden door hem een valse liefdesbrief van Olivia te sturen. Deze list is deels bedoeld voor amusement, maar ook om Maria te beschermen tegen Malvolio's spionage en harde behandeling van anderen.
4. Verraad en ontrouw:
- Malvolio beschaamt Olivia's vertrouwen door de valse liefdesbrief te accepteren en van plan te zijn met haar te trouwen. Dit leidt tot zijn vernedering wanneer hij wordt misleid tot dwaas gedrag in het bijzijn van Olivia en anderen.
5. Illusies en zelfbedrog:
- Personages als Malvolio en Sir Andrew Aguecheek houden zichzelf voor de gek over hun eigen kwaliteiten en de manier waarop anderen die waarnemen. Dit leidt tot humoristische situaties waarin ze onbewust belachelijk worden gemaakt.
Deze thema's van bedrog dragen bij aan de plot, humor en verkenning van de menselijke natuur in het stuk. Shakespeare gebruikt bedrog als een instrument om de motivaties, verlangens en kwetsbaarheden van personages te onderzoeken, waardoor diepte en complexiteit wordt toegevoegd aan de thema's van het stuk, liefde, identiteit en sociale conventies.