Nostalgie dient als ontsnappingsmechanisme voor Willy, waardoor hij tijdelijk kan ontsnappen aan de hardheid van zijn huidige omstandigheden en kan afdrijven in een wereld van aangename herinneringen. Hij haalt vaak herinneringen op aan zijn jongere dagen, toen hij populair, bereisd en vol ambitie was. Hij herinnert zich zijn gesprekken met zijn broer Ben, die volgens hem een succesvol zakenman was, en voelt een gevoel van trots en voldoening bij het vertellen van deze herinneringen.
Willy's nostalgie wordt gevoed door zijn verlangen om zijn glorie uit het verleden opnieuw te beleven en het gevoel van vervulling en geluk te heroveren dat hij in die tijd voelde. Deze nostalgie weerhoudt hem er echter ook van om de uitdagingen van het heden onder ogen te zien en zijn huidige situatie te aanvaarden. Het maakt hem blind voor de tekortkomingen in zijn karakter, zijn mislukkingen als vader en echtgenoot, en de veranderende dynamiek van de wereld om hem heen.
De titel van het stuk, Death of a Salesman, verwijst symbolisch naar de dood van Willy's valse zelfgevoel, gebouwd op zijn nostalgische idealiseringen. Zijn ondergang vindt plaats wanneer hij beseft dat zijn prestaties uit het verleden niet zo opmerkelijk waren als hij had gedacht en dat zijn dromen over succes en rijkdom louter illusies waren.
Nostalgie dient daarom als een aangrijpende herinnering in het spel aan de gevaren van het te strak vasthouden aan het verleden en het weigeren het heden onder ogen te zien. Willy's tragische verhaal benadrukt het belang van het omarmen van de realiteit en het vinden van vervulling in het huidige moment, in plaats van te leven in de schaduw van geïdealiseerde herinneringen.