Er zijn verschillende ditheringtechnieken die kunnen worden gebruikt, die elk verschillende visuele effecten opleveren. Enkele van de meest voorkomende dithering-algoritmen zijn:
* Floyd-Steinberg dithering:dit algoritme verdeelt de fout van elke pixel naar de aangrenzende pixels, waardoor een vloeiende overgang tussen kleuren ontstaat.
* Geordende dithering:deze techniek gebruikt een vast patroon van pixels om de geditherde afbeelding te creëren, wat resulteert in een meer georganiseerd en voorspelbaar visueel effect.
* Willekeurige dithering:dit algoritme voegt willekeurige ruis toe aan het beeld, wat resulteert in een meer chaotische en onvoorspelbare visuele textuur.
Dithering speelt een belangrijke rol in verschillende toepassingen, zoals:
* Beeldcompressie: Dithering helpt de bestandsgrootte van digitale afbeeldingen te verkleinen door het aantal kleuren te verminderen, waardoor ze geschikter worden voor opslag en verzending via netwerken met beperkte bandbreedte.
* Kleurkwantisering: Met dithering kan een afbeelding met een doorlopend kleurbereik worden omgezet naar een afbeelding met een beperkt aantal kleuren, waarbij de visuele uitstraling zoveel mogelijk behouden blijft.
* Halftoning: Dithering wordt veel gebruikt bij het printen om met een beperkt aantal inkten de illusie te creëren van afbeeldingen met continue tonen. Door de halftoonpunten te ditheren, creëren printers de perceptie van verschillende tinten en kleuren.
Dithering-algoritmen en -technieken blijven zich ontwikkelen, met als doel een betere visuele kwaliteit te bereiken, terwijl de wisselwerking tussen kleurreductie en visuele getrouwheid behouden blijft.