De term "5e" in klassieke muziek verwijst doorgaans naar het vijfde deel van een werk. Het vijfde deel van Beethovens Symfonie nr. 9 staat bijvoorbeeld bekend als de 'Ode aan de vreugde'. In sommige gevallen kan een werk meer dan vijf delen bevatten, en deze worden dienovereenkomstig genummerd. Mahlers Symfonie nr. 8 heeft bijvoorbeeld zes delen, genummerd 1, 2, 3, 4, 5 en 6.