De traditie van pasyonzang heeft diepe wortels in de Filippijnse cultuur en geschiedenis. Het dateert uit de Spaanse koloniale periode toen het katholicisme op de Filippijnen werd geïntroduceerd. Spaanse missionarissen gebruikten pasyon als middel om de leringen en verhalen van de Bijbel onder de inheemse bevolking te verspreiden. De pasyon werd populair onder Filippijnse gemeenschappen en evolueerde uiteindelijk naar een aparte vorm van volksmuziek.
Pasyon wordt gekenmerkt door zijn lange verhaal, dat enkele uren of zelfs dagen kan duren. Het lied wordt meestal gezongen door een groep mensen, vaak geleid door een ervaren zanger of "mambabasa" (lezer). De teksten zijn meestal in poëtische vorm en worden begeleid door traditionele muziekinstrumenten zoals de Guitarra (gitaar), Banduria (een peervormige luit) en Octavina (een kleine gitaar).
De pasyon narra