Het dominante akkoord is meestal een majeurakkoord, gebouwd op de vijfde schaalgraad. In de toonsoort C majeur is het dominante akkoord bijvoorbeeld G majeur. In sommige gevallen kan het dominante akkoord echter een mineurakkoord zijn, zoals in de toonsoort A mineur, waar het dominante akkoord E mineur is.
Het dominante akkoord wordt vaak gebruikt in cadensen, dit zijn muzikale frasen die eindigen op een sterke tel. De meest voorkomende cadans is de perfecte authentieke cadans, die bestaat uit een dominant akkoord gevolgd door een tonisch akkoord. Deze cadans wordt gebruikt om een gevoel van finaliteit en vastberadenheid te creëren.
Het dominante akkoord kan ook worden gebruikt om een gevoel van spanning of verwachting te creëren. Dit wordt vaak gedaan door de resolutie naar het tonische akkoord te vertragen. Een componist kan bijvoorbeeld een dominant septiemakkoord gebruiken, wat een dominant akkoord is met een toegevoegde septiemnoot, om een gevoel van spanning te creëren.
Het dominante akkoord is een veelzijdig en belangrijk akkoord in tonale muziek. Het kan worden gebruikt om een verscheidenheid aan stemmingen en effecten te creëren, en het is een essentieel onderdeel van veel muzikale composities.