Achtergrond van episch theater:
1. Reactie op het naturalisme: Episch theater ontstond als reactie op de dominante naturalistische theaterstijl die eind 19e eeuw domineerde. Het naturalisme had tot doel de illusie van de werkelijkheid op het podium te creëren, terwijl episch theater die illusie probeerde te doorbreken en het publiek bewust wilde maken van de kunstgrepen van de voorstelling.
2. Invloed van het marxisme: Brechts politieke opvattingen en zijn associatie met het marxisme hadden een aanzienlijke impact op de ontwikkeling van episch theater. Hij wilde theater gebruiken als instrument voor sociale en politieke verandering, en episch theater bood een middel om complexe ideeën en kritische perspectieven op hedendaagse kwesties over te brengen.
Kenmerken van episch theater:
1. Verhalende structuur: Episch theater maakt vaak gebruik van een narratieve structuur die lijkt op verhalen of kronieken. De plot kan niet-lineair zijn, met meerdere scènes en verhaallijnen die een aanzienlijk tijdsbestek bestrijken of een reeks gebeurtenissen bestrijken.
2. De illusie doorbreken: Episch theater verstoort bewust de illusie van de werkelijkheid door de in de productie gebruikte theatrale technieken bloot te leggen. Dit omvat het onthullen van toneelmachines, rekwisieten en acteursprocessen om het publiek eraan te herinneren dat ze naar een voorstelling kijken.
3. Direct adres: Episch theater omvat vaak het gebruik van directe toespraken, waarbij personages rechtstreeks tot het publiek spreken, commentaar geven op de actie, analyses geven of zelfs de aannames en perspectieven van het publiek uitdagen.
4. Betrokkenheid van het publiek: Episch theater heeft tot doel het intellect en het kritische denken van het publiek te betrekken in plaats van simpelweg hun emotionele reacties op te roepen. Het moedigt het publiek aan om na te denken over de sociale, politieke en culturele implicaties van de kwesties die in het stuk aan bod komen.
5. Gebruik van liedjes, muziek en spektakel: Episch theater bevat vaak elementen zoals liedjes, muziek en spektakel om een dynamische en visueel aantrekkelijke uitvoering te creëren. Muziek en liedjes dienen om commentaar te leveren op de actie en zorgen voor emotioneel commentaar.
6. Historische en sociale context: Episch theater legt de nadruk op de historische en sociale context waarin het stuk zich afspeelt. Het onderzoekt de bredere politieke en economische krachten die het leven en de sociale interacties van personages bepalen.
7. Kritisch perspectief: Episch theater hanteert een kritische kijk op de samenleving en daagt de status quo uit. Het presenteert vaak alternatieve perspectieven, moedigt kritische analyse aan en zet het publiek ertoe aan om sociale normen, machtsstructuren en ideologische aannames in twijfel te trekken.
Episch theater heeft een diepgaande invloed gehad op theater- en uitvoeringspraktijken over de hele wereld en inspireerde daaropvolgende theatrale stromingen zoals documentair theater, politiek theater en theater van de onderdrukten. Het blijft een belangrijke kracht in het hedendaagse theater en biedt een middel om complexe sociale kwesties te onderzoeken en kritisch nadenken bij het publiek uit te lokken.