In het begin van de 18e eeuw was formeel onderwijs voor kinderen onder de zeven jaar zeldzaam in New York City. Sommige rijke families huurden privéleraren in om hun kinderen thuis les te geven, maar de meeste kinderen kregen pas formeel onderwijs toen ze zeven of acht jaar oud waren.
Gemeenschappelijke scholen
De eerste gemeenschappelijke scholen in New York City werden in het begin van de 18e eeuw opgericht. Deze scholen werden gefinancierd door het stadsbestuur en stonden open voor alle kinderen, ongeacht hun sociale of economische status. Het leerplan op deze scholen was eenvoudig en omvatte doorgaans lezen, schrijven en rekenen.
Privéscholen
Naast gewone scholen waren er ook een aantal particuliere scholen in New York City. Deze scholen waren doorgaans duurder dan gewone scholen en boden een strenger curriculum. Sommige privéscholen boden ook gespecialiseerd onderwijs aan in vakken als muziek, kunst en vreemde talen.
Middelbare scholen
Er waren tijdens de koloniale periode slechts een paar middelbare scholen in New York City. Deze scholen waren doorgaans particulier en boden een curriculum aan dat studenten voorbereidde op de hogeschool of universiteit. Het curriculum op deze scholen omvatte vakken als Latijn, Grieks, wiskunde en natuurwetenschappen.
Hoger onderwijs
Er waren tijdens de koloniale periode slechts twee hogescholen in New York City:King's College (nu Columbia University) en Queens College (nu Rutgers University). Deze hogescholen boden een verscheidenheid aan graden aan, waaronder bachelor-, master- en doctoraten.
Over het geheel genomen was het onderwijssysteem in het koloniale New York City beperkt, maar het breidde zich geleidelijk uit. De bevolking van de stad groeide snel en er was een groeiende vraag naar onderwijs.