In Shakespeareaans Engels is 'voetliker' een denigrerende term die wordt gebruikt om te verwijzen naar iemand die onderdanig is. Het wordt vaak op minachtende wijze gebruikt om iemand te beschrijven die wordt gezien als overdreven onderdanig of sycofantisch.
Hier zijn enkele voorbeelden van hoe 'voetliker' wordt gebruikt in de toneelstukken van Shakespeare:
* In Hamlet verwijst Polonius naar Reynaldo als een ‘voetenliker’ vanwege zijn bereidheid om te doen wat Claudius van hem vraagt.
* In King Lear noemt Edmund Gonerils rentmeester Oswald een 'voetenliker' vanwege zijn onderdanige gedrag jegens haar.
* In _The Tempest_ verwijst Caliban naar Stephano als een "voetenliker" vanwege zijn gretigheid om hem te plezieren.
De term ‘voetenliker’ wordt niet altijd in negatieve zin gebruikt. In sommige gevallen kan het ook worden gebruikt om te verwijzen naar iemand die loyaal en toegewijd is. In _The Merchant of Venice_ verwijst Shylock bijvoorbeeld naar Antonio als zijn "voetenliker" vanwege zijn onwankelbare vriendschap en steun.
Het meest voorkomende gebruik van 'voetenliker' in het Shakespeariaans Engels is echter een term van spot en minachting. Het wordt vaak gebruikt om iemand te beschrijven die wordt gezien als slaafs, slaafs of zonder zelfrespect.