1. Overbevolking: Getto's worden vaak afgeschilderd als dichtbevolkte gebieden, met overvolle woningen en krappe woonruimtes. Gezinnen kunnen in eenpersoonskamers of kleine appartementen wonen met beperkte privacy of toegang tot basisvoorzieningen.
2. Slechte sanitaire voorzieningen: In getto's heersen onhygiënische omstandigheden. Straten zijn vaak bezaaid met afval en er is mogelijk onvoldoende toegang tot schoon water, goede riolering en afvalbeheer. Het gebrek aan hygiëne draagt bij aan de verspreiding van ziekten.
3. Ondermaatse huisvesting: De woningen in getto's zijn doorgaans vervallen, met gebouwen in verval en zonder goed onderhoud. Overbevolking en slechte structurele omstandigheden kunnen leiden tot veiligheids- en gezondheidsrisico’s voor de bewoners.
4. Geweld: Getto’s worden vaak gekenmerkt door hoge misdaadcijfers en geweld. Bendes en drugsactiviteiten kunnen wijdverspreid zijn, wat angst en onzekerheid onder de bewoners veroorzaakt.
5. Werkloosheid en armoede: De economische mogelijkheden binnen getto's zijn vaak beperkt, wat leidt tot hoge werkloosheidscijfers en wijdverbreide armoede. Inwoners kunnen moeite hebben om stabiele banen te vinden, en degenen die dat wel doen, kunnen te maken krijgen met lage lonen en uitbuiting.
6. Gebrek aan middelen: De toegang tot essentiële diensten en middelen zoals onderwijs, gezondheidszorg en voeding kan in getto's beperkt of ontoereikend zijn. Dit kan resulteren in een slecht algemeen welzijn en sociaal welzijn voor de inwoners.
7. Sociaal stigma: Leven in een getto gaat vaak gepaard met sociaal stigma en vooroordelen. Bewoners kunnen te maken krijgen met discriminatie en marginalisering vanuit de bredere samenleving, wat hun kansen op sociale mobiliteit en integratie aantast.
8. Segregatie: Getto's verbeelden de fysieke en sociale scheiding van de rest van de samenleving. Deze segregatie kan leiden tot gevoelens van isolement, vervreemding en een gebrek aan verbondenheid bij de bewoners.
Deze levensomstandigheden die in gettofilms worden geportretteerd, benadrukken de uitdagingen en worstelingen waarmee gemarginaliseerde en achtergestelde gemeenschappen worden geconfronteerd. Ze vestigen de aandacht op de noodzaak van sociale rechtvaardigheid, gelijke kansen en inspanningen om het algehele welzijn en de levenskwaliteit van individuen die in dergelijke omstandigheden leven te verbeteren.