- Aan het begin van het stuk is Juliet een jong, naïef meisje dat tegen haar verpleegster opkijkt als een moederfiguur. De verpleegster is een vertrouwde vertrouweling en adviseur, en Juliet vraagt vaak haar advies en begeleiding.
- Naarmate het stuk vordert, wordt Julia's relatie met de verpleegster echter steeds gespannener. Dit is gedeeltelijk te danken aan Julia's groeiende volwassenheid en onafhankelijkheid, evenals aan haar ontluikende romance met Romeo. Juliet begint de verpleegster minder als een moederfiguur en meer als een bediende te zien, en ze wordt kritischer over het advies van de verpleegster.
- Het keerpunt in Julia's relatie met de verpleegster komt wanneer ze hoort dat Romeo uit Verona is verbannen. Juliet is er kapot van door dit nieuws en ze geeft de verpleegster de schuld dat ze het niet heeft voorkomen. In een vlaag van woede vertelt ze de verpleegster dat ze "een dwaas wezen" is en dat ze "de vleier beter vertrouwt dan [haar] heer."
- Juliets harde woorden tegen de verpleegster zijn een weerspiegeling van haar groeiende ontgoocheling in de wereld. Ze begint te beseffen dat de wereld niet zo eenvoudig en duidelijk is als ze ooit had gedacht, en ze weet niet langer zeker wie ze kan vertrouwen.
De verandering in Julia's relatie met de verpleegster is een weerspiegeling van haar eigen persoonlijke groei en ontwikkeling. Naarmate Juliet volwassener en onafhankelijker wordt, begint ze de wereld op een complexere manier te zien, en is ze niet langer tevreden met het zonder vragen aanvaarden van het advies van de Verpleegster.