Eén interpretatie van The Tempest is dat het een toneelstuk is over de naderende dood. Deze interpretatie concentreert zich op de vele verwijzingen in het stuk naar de dood en het sterven, zoals de openingsscène waarin Prospero een storm oproept, en de slotscène waarin hij afstand doet van zijn magie en terugkeert naar Milaan.
Het stuk bevat ook een aantal personages die met de dood worden geassocieerd, zoals Ariël, een geest van de lucht, en Caliban, een monsterlijk wezen dat half mens en half dier is. Deze karakters kunnen worden gezien als vertegenwoordigers van verschillende aspecten van de dood, zoals de angst voor het onbekende of het verlies van iemands menselijkheid.
Het einde van het stuk kan worden gezien als een oplossing van het thema van de dood. Prospero, die zijn eigen sterfelijkheid heeft aanvaard, kan zijn macht loslaten en terugkeren naar de sterfelijke wereld. Dit suggereert dat de dood niet iets is om bang voor te zijn, maar eerder iets dat moet worden omarmd als onderdeel van het leven.
Bewijs uit het toneelstuk
Er zijn een aantal passages in het stuk die deze interpretatie ondersteunen. In Act II, Scene I, zegt Prospero bijvoorbeeld:
> "Wij zijn zulke dingen
> Terwijl dromen worden gemaakt, en ons kleine leven
> Wordt afgerond met een slaap."
Deze passage suggereert dat het leven slechts een vluchtige illusie is, en dat de dood de ultieme realiteit is.
In Act III, Scene II, zingt Ariel een lied dat de volgende regels bevat:
> "Volledig vijf leugens van je vader;
> Van zijn botten is koraal gemaakt;
> Dat zijn parels die zijn ogen waren:
> Niets van hem dat vervaagt;
> Maar ondergaat een ommekeer
> In iets rijks en vreemds."
Deze passage suggereert dat de dood niet het einde van het leven is, maar eerder een transformatie naar iets nieuws en moois.
Betekenis van deze interpretatie
Deze interpretatie van The Tempest biedt een uniek perspectief op het stuk. Het stelt ons in staat het stuk te zien als een meditatie over de menselijke conditie en over de universele ervaring van de dood. Deze interpretatie benadrukt ook de schoonheid van het stuk en de kracht ervan om ons emotioneel te ontroeren.