Gedurende het hele stuk wordt Macbeth verscheurd tussen zijn verlangen naar macht en zijn morele geweten. Hij is zich bewust van de gevolgen van zijn daden, maar kan de verleiding van de kroon niet weerstaan. Zijn tragische fout ligt in zijn onvermogen om zijn ambitie onder controle te houden, wat uiteindelijk tot zijn zelfvernietiging leidt.
De tragische impuls in ‘The Tragedy of Macbeth’ wordt nog eens benadrukt door de aanwezigheid van bovennatuurlijke elementen, zoals de heksen en de profetieën die ze uitspreken. Deze elementen dragen bij aan het interne conflict van Macbeth en versterken het gevoel van naderend onheil dat het stuk omringt.
Macbeths reis van een nobele krijger naar een meedogenloze tiran dient als een waarschuwend verhaal over de corrumperende invloed van macht en ambitie. Het stuk onderzoekt de gevolgen van een ongecontroleerd verlangen en de onvermijdelijke ondergang die te wachten staat op degenen die bezwijken voor hun tragische impulsen.