Clichés komen voort uit hun wijdverbreide gebruik en bekendheid. Ze worden conventioneel en brengen vaak een specifiek idee over zonder veel creativiteit. Wanneer een zinsnede in de loop van de tijd te vaak wordt gebruikt, neemt het unieke karakter ervan af en wordt de zin minder aantrekkelijk en gedenkwaardig voor het publiek.
Bovendien, wanneer een zin als cliché wordt beschouwd, kan het zijn dat deze niet langer effectief de bedoelde sfeer of emotie weergeeft die het aanvankelijk wilde overbrengen. Naarmate clichézinnen hun frisheid verliezen, kunnen ze voor sommige lezers of luisteraars saai of zelfs irriterend gaan aanvoelen.
Het probleem met clichés is dat ze de neiging hebben om nieuwe en inventieve manieren om iets uit te drukken te vervangen. Ze kunnen de creativiteit en originaliteit van de taal belemmeren, wat leidt tot een gebrek aan diepgang en variatie in schriftelijke of gesproken communicatie.
Om clichés te vermijden, moeten schrijvers en sprekers ernaar streven nieuwe en meer beschrijvende taal te vinden om hun gedachten en emoties over te brengen. Het gebruik van levendige en specifieke woorden in plaats van te vertrouwen op afgezaagde zinnen kan helpen een boeiendere en authentiekere verbinding met het publiek te creëren.