1. Gebrek aan blootstelling:
Miranda's hele leven heeft ze doorgebracht op het eiland, geïsoleerd van de bewoonde wereld. Behalve met haar vader heeft ze met veel mensen, vooral met mannen, geen contact gehad. Daarom heeft ze geen vooroordelen of vooroordelen jegens hen.
2. Aangeboren vriendelijkheid en mededogen:
Miranda wordt afgeschilderd als een vriendelijk, empathisch en medelevend individu. Haar natuurlijke neiging is om voor anderen te zorgen en barmhartigheid te tonen, ongeacht hun achtergrond of omstandigheden. Wanneer ze de mannen in het schipbreukelinge schip tegenkomt, is haar onmiddellijke reactie medelijden met hun lot.
3. Prospero's leringen:
Onder leiding van Prospero is Miranda opgeleid en gevoed met een gevoel voor moraliteit, ethiek en vrijgevigheid. Prospero heeft haar waarschijnlijk de wijsheid gegeven om de gemeenschappelijke menselijkheid te erkennen die alle individuen delen.
4. Contrast met Caliban:
Caliban, het misvormde en misvormde wezen dat het eiland bewoont, dient als contrapunt voor Miranda. Hij is verbitterd en wrokkig jegens de mensheid, wat Miranda's positieve kijk op de schipbreukelingen zou kunnen versterken. Het observeren van Calibans vijandigheid en negatieve eigenschappen kan haar positieve neigingen jegens anderen hebben versterkt.
5. Potentiële liefdesinteresse:
Het stuk introduceert ook een potentiële liefdesbelang tussen Miranda en Ferdinand. Bij het zien van de schipbreukelingen zou Miranda's aanvankelijke empathie kunnen worden beïnvloed door haar verwachting iemand te ontmoeten die haar eenzame bestaan zou veranderen en nieuwe ervaringen in haar leven zou brengen.