De act begint met het geheime huwelijk van Romeo en Julia, dat voor de twee geliefden een bron van grote vreugde is. Hun geluk is echter van korte duur, aangezien Romeo al snel uit Verona wordt verbannen omdat hij Tybalt in een gevecht heeft vermoord. Dit nieuws is verwoestend voor Juliet, die zich geen leven zonder haar man kan voorstellen.
Julia's wanhoop wordt nog groter wanneer haar vader, Lord Capulet, ervoor zorgt dat ze met Paris, een rijke en machtige edelman, trouwt. Juliet is geschokt door het vooruitzicht te trouwen met iemand van wie ze niet houdt, en ze smeekt haar vader om haar bij Romeo te laten blijven. Haar vader is echter onbewogen en Juliet wordt gedwongen in te stemmen met het huwelijk.
Naarmate Julia's trouwdag nadert, wordt haar voorgevoel sterker. Ze heeft het gevoel dat haar leven uit de hand loopt en ze is ervan overtuigd dat ze Romeo nooit meer zal zien. In een moment van wanhoop besluit Juliet een slaapdrankje te drinken waardoor ze dood lijkt. Ze hoopt dat Romeo haar zal vinden en redden voordat ze levend wordt begraven.
Julia's plan verloopt echter niet zoals verwacht. Romeo komt te laat in Verona aan en hij vindt Julia levenloos in het graf. In de overtuiging dat Juliet dood is, drinkt Romeo een flesje gif en sterft. Als Juliet wakker wordt, is ze er kapot van als ze Romeo dood aan haar zijde aantreft. Ze steekt zichzelf neer met Romeo's dolk en sterft.
De dood van Romeo en Julia is het hoogtepunt van de tragische gebeurtenissen die zich hebben afgespeeld in Act IV. Hun dood herinnert ons aan de kracht van het lot en de kwetsbaarheid van de liefde. De subtekst van Act IV is een waarschuwing dat zelfs de mooiste liefdesverhalen in een tragedie kunnen eindigen.