Overeenkomende aard van misdaad: Sommigen beweren misschien dat de straffen passen bij de aard van hun misdaden. Oedipus pleegde onbewust incest door met zijn moeder te trouwen, en Jocasta was onbewust ook betrokken bij deze verboden verbintenis. Hun acties waren niet alleen in strijd met de maatschappelijke normen, maar maakten ook de goden boos, waardoor Thebe onheil overkwam. De daaropvolgende straffen die zij ondergaan, waaronder zelf toegebrachte blindheid voor Oedipus en zelfmoord voor Jocasta, kunnen worden gezien als een evenredige vergelding voor de ernstige wandaden die zij onbewust hebben begaan.
Buitensporige straf: Anderen zouden kunnen beweren dat de straffen buitensporig zijn, aangezien de hoofdrolspelers handelden zonder zich volledig bewust te zijn van hun wandaden. Het stuk legt sterk de nadruk op het lot en het tragische lot dat de acties van de personages drijft, wat suggereert dat ze grotendeels het slachtoffer waren van omstandigheden waarover ze geen controle hadden. Vooral Oedipus toont berouw en schuldgevoel en erkent uiteindelijk zijn rol in de tragische gebeurtenissen. Als zodanig zouden sommigen kunnen beweren dat de straffen te zwaar zijn en niet in verhouding staan tot de mate van opzet en kennis die erbij betrokken is.
Catharsis en morele lessen: Griekse tragedies maakten vaak gebruik van een gevoel van catharsis, waarbij het publiek een zuivering van emoties ervoer door getuige te zijn van de ondergang van tragische helden. In deze context kunnen de straffen worden gezien als noodzakelijk voor de morele lessen van het verhaal en voor de verkenning van thema's als hoogmoed, het lot en de gevolgen van iemands daden. Het stuk suggereert dat zelfs de bestbedoelende individuen met extreem lijden te maken kunnen krijgen en dat het erkennen van de grenzen van menselijke kennis en controle cruciaal is.
Interpretatie en moderne gevoeligheden: De perceptie of de straffen passen bij de misdaden kan ook worden beïnvloed door moderne gevoeligheden en culturele verschuivingen in ons begrip van zonde, schuld en individuele verantwoordelijkheid. Sommige hedendaagse interpretaties kunnen de nadruk leggen op empathie, vergevingsgezindheid en begrip voor de tekortkomingen van de personages, wat kan leiden tot verschillende conclusies over de gepastheid van de straffen.
Uiteindelijk is de ‘match’ tussen misdaden en straffen in ‘Oedipus Rex’ een kwestie van interpretatie en kan deze vanuit meerdere invalshoeken worden bekeken. De verkenning van complexe menselijke emoties, tragische omstandigheden en de rol van het lot in het stuk stimuleert een diepere reflectie op kwesties als rechtvaardigheid, moraliteit en de aard van menselijk lijden.