Standaardpersonages en archetypen: Commedia introduceerde standaardkarakters met verschillende eigenschappen en persoonlijkheden. Deze personages werden archetypen in het westerse drama en vormden de karakterisering in komedies, kluchten en zelfs serieuze toneelstukken. Beroemde voorbeelden zijn onder meer de vrek, de minnaar, de opschepper en de slimme dienaar.
Slapstick-komedie: Commedia's afhankelijkheid van slapstick-komedie, fysieke humor en overdreven gebaren beïnvloedde de ontwikkeling van vaudeville, burleske en zelfs moderne sketch-komedie.
Improvisatietechnieken: Commedia-acteurs waren sterk afhankelijk van improvisatie, waarbij ze ter plekke scenario's en dialogen creëerden. Deze spontaniteit vond zijn weg naar het westerse improvisatietheater en de komedie, zoals stand-up- en improvisatiegroepen.
Maskers en kostuums: Commedia's gebruik van maskers, levendige kostuums en uitgebreide toneelmake-up heeft een blijvende impact gehad op theater en uitvoerende kunst. Vooral maskers worden nog steeds gebruikt om onderscheidende karakterafbeeldingen te creëren en een laagje theatraliteit toe te voegen.
Farce: De invloed van Commedia is terug te zien in de ontwikkeling van de farce, een genre van luchtige komedie dat wordt gekenmerkt door overdreven situaties, identiteitsverwisselingen en fysieke humor.
Pantomime- en clownoptredens: Commediatechnieken, zoals acrobatiek, pantomime en clownerie, hebben de wereld van circuskunsten, straatoptredens en zelfs moderne clowntradities beïnvloed.
Invloed op acteurs: Commedia dell'arte's benadering van acteren, met zijn focus op fysieke expressie, lichaamstaal en komische timing, heeft de training en prestatietechnieken van moderne acteurs beïnvloed.
Verhaalstructuren: Commedia's gebruik van met elkaar verweven verhaallijnen, conflicten en resoluties heeft als model gediend voor komische verhalen in film- en televisiesitcoms.
De nalatenschap van Commedia dell'arte is nog steeds terug te vinden in diverse theatrale vormen, acteerstijlen en komische uitvoeringen over de hele wereld, wat de blijvende invloed ervan op de landschappen van het westerse drama aantoont.