In het oude Griekenland: De vroegste vorm van drama gaat terug tot het oude Griekenland, waar het voortkwam uit religieuze festivals ter ere van de god Dionysus. Tijdens deze festivals voerden mensen hymnes en dansen uit, die uiteindelijk uitgroeiden tot theatrale presentaties.
Religieuze invloeden: Rituelen, ceremonies en verhalen speelden een belangrijke rol in het oude drama. Griekse tragedies en komedies draaiden vaak om mythen, legendes en religieuze thema's. Dithyramben, koorliederen uitgevoerd ter ere van Dionysus, worden beschouwd als voorlopers van de Griekse tragedie.
Prestatieruimtes: De eerste theaterstructuren, amfitheaters genaamd, werden gebouwd om tegemoet te komen aan de groeiende populariteit van dramatische uitvoeringen. Deze locaties boden een gemeenschappelijke ruimte waar mensen samen konden komen om toneelstukken te bekijken en deel te nemen aan de theatrale ervaring.
Acteurs: In het oude Griekse drama droegen acteurs maskers en kostuums om verschillende karakters te vertegenwoordigen. Thespis, vaak de vader van het drama genoemd, introduceerde het concept van een individuele acteur, of protagonist, die een dialoog met het koor kon aangaan.
Evolutie: In de loop van de tijd bleef het drama evolueren, waarbij toneelschrijvers als Sophocles, Aeschylus en Euripides de tragische vorm verfijnden en complexere thema's en karakteriseringen introduceerden. Naast tragedies werden er ook komedies en saterspelen opgevoerd.
Invloed: De dramatische tradities van het oude Griekenland verspreidden zich over heel Europa, beïnvloedden latere vormen van theater en literatuur en legden de basis voor het moderne drama zoals wij dat kennen.