In Romeo en Julia wordt het woord 'dapper' vaak in positieve zin gebruikt. Romeo wordt bijvoorbeeld beschreven als een "dappere jongeling" (I.i.119), en Juliet noemt hem een "dappere heer" (II.ii.77). In deze gevallen betekent 'dapper' 'dapper' of 'nobel'.
Het woord ‘dapper’ kan echter ook een negatieve connotatie hebben in Romeo en Julia. Wanneer Juliet bijvoorbeeld voor het eerst wordt geïntroduceerd, wordt ze beschreven als 'te vroeg ontsierd door haar eigen schoonheid, / te eerlijk, te wijs, wijselijk te eerlijk, / om onbesmet te leven met de smet van haar eigen waarde, / En opzettelijk veel ophef maken / Over een mooi stuk vlees" (I.i.106-111). In dit geval betekent 'dapper' 'te opzichtig' of 'oppervlakkig'.
Het woord "dapper" kan ook in algemenere zin worden gebruikt in Romeo en Julia. Wanneer de prins bijvoorbeeld de ruziënde families probeert te kalmeren, zegt hij:'Is het zonde om te wensen dat ik zo beëdigd ben, / of mijn nichtje te schande te maken met zo'n jeugd / als Romeo, de aardigste man van heel Verona? " (III.i.97-99). In dit geval betekent 'dapper' eenvoudigweg 'knap' of 'aantrekkelijk'.
Over het algemeen kan de betekenis van het woord "dapper" in Romeo en Julia variëren, afhankelijk van de context waarin het wordt gebruikt. Het wordt echter over het algemeen in positieve zin gebruikt en betekent 'dapper', 'nobel' of 'ridderlijk'.