1. Tragische ironie:het publiek is zich bewust van bepaalde cruciale informatie die de personages zelf niet hebben. Dit contrast versterkt het gevoel van medelijden wanneer Juliet het drankje drinkt, in de overtuiging dat Romeo dood is. Het gebruik van dramatische ironie creëert een diepere emotionele verbinding met het perspectief van het publiek.
2. Pathos:Shakespeare gebruikt emotionele taal en beelden om in te spelen op de emoties van de lezers/kijkers. Julia's laatste monoloog en Romeo's hartstochtelijke klaagzang over haar lichaam roepen sterke gevoelens van verdriet en empathie op. De taal roept een gevoel van verlies en spijt op en resoneert diep met de emoties van het publiek.
3. Identificatie van het publiek:Het stuk moedigt het publiek aan zich te identificeren met de personages, vooral met de twee jonge geliefden, Romeo en Julia. Hun blijvende liefde, hun niet aflatende toewijding en hun uiteindelijke tragische lot creëren een emotionele gehechtheid die ervoor zorgt dat het publiek zich inleeft in hun ervaringen en lijden.
4. Karakterontwikkeling:Door middel van monologen en dialoog krijgt het publiek inzicht in Julia's innerlijke gedachten, angsten en dromen. Ze zijn getuige van haar transitie van een naïef, jeugdig meisje naar een diep gepassioneerde, volwassen vrouw die de gevolgen van haar keuzes begrijpt. Deze karakterontwikkeling bevordert empathie en sympathie voor Julia's emotionele reis.
5. Universele menselijke emoties:Shakespeare maakt gebruik van universele menselijke emoties die tijd en plaats overstijgen. De thema's liefde, verlies, wanhoop en de strijd tegen maatschappelijke normen resoneren op een diepgaand niveau met kijkers/lezers, waardoor ze in de emotionele onrust van de personages worden betrokken en empathie wordt opgeroepen.
Door deze literaire elementen vakkundig met elkaar te verweven, creëert Shakespeare een verhaal dat een diep gevoel van empathie voor Juliet en haar tragische lot oproept, een blijvende indruk achterlaat op het publiek en hen ertoe aanzet na te denken over hun eigen emoties, kwetsbaarheden en de menselijke conditie.