Akte I, Scène I:
- Gloucester (de toekomstige Richard III):“Nu is de winter van onze ontevredenheid.”
Deze regel zet de toon voor het stuk en beeldt Engeland af als een rijk verwikkeld in conflict en duisternis, en voorafschaduwt de slechte daden die Richard zal begaan.
Akte I, Scène II:
- Richard:“Ik kan kleuren toevoegen aan de kameleon.”
Deze lijn weerspiegelt de sluwe en bedrieglijke aard van Richard en suggereert zijn vermogen om te manipuleren en zich aan elke situatie aan te passen, net zoals een kameleon van kleur verandert.
Akte III, Scène I:
- Buckingham:“Mijn heer, de burgemeester van Londen komt u begroeten.”
Richard:“Laat hem komen en knielen voor zijn soeverein.”
Deze regels illustreren Richards arrogantie en verlangen naar macht, en tonen zijn minachting voor anderen en zijn vastberadenheid om als een absolute monarch te regeren.
Akte IV, Scène III:
- Koningin Margaret:“Zo rechtvaardig is God, om de onschuldigen recht te zetten.”
Deze zin komt van koningin Margaret, een antagonist in het stuk, die vaak de stem van morele autoriteit vertegenwoordigt. Het suggereert dat, ondanks het heersende kwaad, het recht uiteindelijk zal zegevieren en de onschuldigen zullen worden gerechtvaardigd.
Akte V, Scène I:
- Richmond (de toekomstige Henry VII):"God en je armen sluiten vriendschap met je, hartelijke vrienden!"
Richmond, de held van het stuk, roept Gods zegen op vóór het laatste gevecht en sluit zich aan bij de krachten van het goede tegen het kwaad dat door Richard wordt vertegenwoordigd.
Over het geheel genomen versterken deze regels uit “Richard III” de verkenning van het conflict tussen goed en kwaad in het stuk, waarbij personages worden gepresenteerd die zowel deugdzame als gemene kwaliteiten belichamen en uiteindelijk suggereren dat gerechtigheid zal zegevieren over kwaadwilligheid.