* racisme: Troy's bitterheid is geworteld in zijn ervaring als een zwarte man in een gescheiden Amerika. Hij kreeg een kans om in de grote competities te spelen vanwege zijn race, ondanks het hebben van het talent en de vaardigheid. Deze ervaring van het ontkennen van kansen vanwege raciale vooroordelen voedt zijn wrok en woede.
* gemiste kansen: Troy ziet honkbal als een symbool van de dromen en ambities die hij moest verlaten vanwege racisme. Zijn bitterheid komt voort uit het verlies van wat had kunnen zijn, een carrière die hem misschien erkenning, roem en financiële zekerheid heeft gebracht.
* verraad: Hij gelooft dat hij werd verraden door de blanke honkbalclubs die hem een kans beloofden, maar hem uiteindelijk hebben ontkend vanwege zijn race. Dit gevoel van verraad verdiept zijn cynisme en bitterheid.
* De oneerlijkheid van het leven: Troy ziet honkbal als een weerspiegeling van de bredere oneerlijkheid en het onrecht van het leven, waar kansen vaak worden bepaald door factoren buiten de controle. Deze bitterheid manifesteert zich als een algemeen cynisme tegenover de samenleving en haar regels.
* Faalangst: Er is een angst onder de woede van Troy, een angst dat hij niet zou zijn geslaagd in de grote competities, zelfs als hij de kans zou krijgen. Hij projecteert deze angst op zijn zoon, Cory, wanneer hij hem probeert te ontmoedigen een voetbalbeurs na te streven.
Troy's bitterheid is een krachtig symbool van de strijd voor gelijkheid en de blijvende impact van raciale discriminatie. Het vormt zijn persoonlijkheid, zijn relaties met zijn gezin en uiteindelijk zijn erfenis.