* De dood van zijn vader: Hamlet treurt diep het verlies van zijn vader, koning Hamlet, van wie hij bewonderde en hield. De dood van zijn vader is een diepgaand persoonlijk verlies en een klap voor de natuurlijke volgorde van dingen. Hij voelt een gevoel van verraad en onrecht.
* het overhaaste remarriage van zijn moeder: Hamlet wordt gestoord door het snelle huwelijk van zijn moeder Gertrude met zijn oom, Claudius, die de nieuwe koning wordt. Dit wordt gezien als een schending van sociale en familiale normen en een verraad aan het geheugen van zijn vader. Hij voelt zich verlaten en vervangen.
* Claudius's waargenomen usurpatie: Hamlet gelooft dat Claudius niet alleen de troon heeft genomen, maar ook de liefde van zijn moeder, waardoor zijn gevoelens van woede en onrecht verder worden versterken. Hij voelt een gevoel van verantwoordelijkheid om de dood van zijn vader te wreken en de orde in het koninkrijk te herstellen.
* De openbaring van de geest: Hamlet's ontmoeting met de geest van zijn vader, die onthult dat Claudius hem heeft vermoord, stuurt Hamlet dieper in wanhoop en woede. De kennis van de moord op zijn vader voegt een laag complexiteit toe aan zijn verdriet en een gevoel van urgentie aan zijn behoefte aan gerechtigheid.
* existentiële vragen: De openingslijnen van het stuk, "O, dat dit te solide vlees zou smelten", weerspiegelen Hamlet's diepe contemplatie van leven en dood. Het verlies van zijn vader heeft hem gedompeld in een wereld van filosofische vragen over sterfelijkheid, de betekenis van het leven en de aard van de werkelijkheid.
Hamlet's eerste overstuur is niet alleen een kwestie van rouwen. Het is een diepgaande emotionele en intellectuele crisis die hem dwingt om plichtsvragen, wraak, gerechtigheid en de essentie van het bestaan te confronteren. Dit is wat Hamlet zo'n boeiend en duurzaam karakter maakt.