walging en minachting:
* hij vindt het onsmakelijk en onbekend. Hamlet veroordeelt het buitensporige drinken en het luidruchtige gedrag als "onmenselijk" en "Ungentlemanly." Hij ziet het als een teken van zwakte en een gebrek aan zelfbeheersing.
* Hij walgt van het gebrek aan respect voor de recente dood van zijn vader. Hamlet gelooft dat de feestvreugde respectloos en ongepast is gezien het recente verlies van zijn vader.
* Hij beschouwt het als een weergave van hypocrisie. Hamlet erkent de oppervlakkigheid en onoprechtheid van de viering van de rechtbank. Hij ziet het als een manier voor de rechtbank om gelukkig en verenigd te lijken en hun ware gevoelens van verdriet en schuld te maskeren.
Een gevoel van isolatie:
* Hij voelt zich vervreemd van de feestvierders. Hamlet's melancholische karakter en zijn broeierige gedachten onderscheiden hem van de vreugde en het verlaten van de dronken feest. Hij is niet in staat om mee te doen en voelt als een buitenstaander.
* Hij vindt het moeilijk om zijn eigen echte verdriet uit te drukken. De overweldigende sfeer van de feestvreugde maakt het een uitdaging voor hem om zijn eigen authentieke emoties uit te drukken. Hij voelt zich verstikt door de gedwongen vrolijkheid.
Een vleugje cynisme:
* Hij ziet de feestvreugde als een afleiding van de echte problemen. De focus van het Hof op plezier en feest maskeert de onderliggende machtsstrijd, bedrog en corruptie die in het koninkrijk bestaan.
* Hij betwist de betekenis en het doel van het leven. Hamlet's beschouwing van sterfelijkheid en de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan contrasteert scherp met de zorgeloze overgave van de feestvierders. Hij ziet de feestvreugde als een zinloze poging om aan het onvermijdelijke te ontsnappen.
Uiteindelijk zijn Hamlet's gevoelens over de dronken feestvreugde een weerspiegeling van zijn eigen innerlijke onrust. Hij is diep gestoord door de gebeurtenissen die zijn gebeurd en worstelt om in het reine te komen met de dood van zijn vader, het verraad van zijn moeder en de corruptie van de rechtbank. De feestvreugde dient als een schril contrast met zijn eigen melancholische staat en onderstreept zijn isolatie en vervreemding.