- Verandering in artistieke visie: In de jaren zestig en zeventig begon Disney's animatiestudio afstand te nemen van de traditionele, met de hand getekende animatiestijl die zijn eerdere films kenmerkte. Deze verschuiving was gedeeltelijk te danken aan de opkomst van computergegenereerde beelden (CGI) en de stijgende kosten van traditionele animatie. Als gevolg hiervan werden veel van Disney's klassieke personages en verhalen opnieuw bedacht in een modernere stijl, wat sommige fans vervreemdde.
- Focus op sequels en remakes: In een poging om te profiteren van het succes van zijn klassieke films, begon Disney sequels en remakes van deze films te produceren. Hoewel sommige van deze sequels en remakes succesvol waren, kregen andere een kritische en commerciële mislukking. Deze trend bracht sommige critici ertoe Disney ervan te beschuldigen meer geïnteresseerd te zijn in het verdienen van geld dan in het maken van kwaliteitsfilms.
- Concurrentie van andere studio's: Disney had niet langer het monopolie op de animatiemarkt. Andere studio's, zoals Pixar, DreamWorks en Studio Ghibli, begonnen animatiefilms van hoge kwaliteit te produceren die konden wedijveren met de films van Disney. Deze concurrentie dwong Disney om zijn spel op te voeren en meer innovatieve en vermakelijke films te maken.
- De smaak van het publiek veranderen: De smaak van het publiek is door de jaren heen veranderd. Het hedendaagse publiek is geavanceerder en veeleisender dan het publiek in het verleden. Ze zijn minder snel onder de indruk van eenvoudige verhalen en karakters en zoeken eerder naar films die complex en uitdagend zijn. Disney heeft moeite gehad om deze veranderende smaak bij te houden, en sommige van zijn recente films kregen kritiek omdat ze te formeel en voorspelbaar waren.
Ondanks deze uitdagingen blijven klassieke Disney-films populair bij kijkers over de hele wereld. Ze herinneren aan een tijd waarin animatie een eenvoudiger kunstvorm was en waarin verhalen werden verteld met de nadruk op verbeeldingskracht en creativiteit.