1. Meerderjarigheid :De wettelijke meerderjarigheid voor het huwelijk was 21 jaar voor mannen en 14 jaar voor vrouwen. Het was echter gebruikelijk dat individuen op jongere leeftijd trouwden, vooral voor vrouwen.
2. Ouderlijke toestemming :Ouderlijke toestemming was vereist voor personen jonger dan 21 jaar. Als de ouders of voogden niet instemden met het huwelijk, kon het paar nog steeds trouwen, maar moesten ze een speciale vergunning van de bisschop verkrijgen.
3. Huwelijksondertrouw :Voordat een huwelijk kon plaatsvinden, moest het huwelijksondertrouw in de parochiekerk van zowel de bruid als de bruidegom worden aangekondigd. Dit gebeurde op drie opeenvolgende zondagen of heilige dagen. Het doel van de ondertrouw was om iedereen die op de hoogte was van eventuele belemmeringen voor het huwelijk, zoals een eerder bestaand huwelijk of een nauwe relatie, de kans te geven bezwaar te maken.
4. Huwelijksceremonie :De huwelijksceremonie werd doorgaans geleid door een priester of predikant in de parochiekerk van de bruid of bruidegom. De ceremonie omvatte de uitwisseling van geloften, het geven en ontvangen van ringen en de inzegening van het huwelijk door de priester of minister.
5. Getuigen :Getuigen moesten aanwezig zijn bij de huwelijksceremonie. Het aantal getuigen varieerde, maar doorgaans bedroeg het twee of meer.
6. Huwelijksregister :De huwelijksceremonie werd geregistreerd in het parochiehuwelijksregister. Het register bevatte informatie zoals de namen van de bruid en bruidegom, de datum van het huwelijk en de namen van de getuigen.
7. Wettelijke vereisten :Naast de religieuze vereisten waren er ook bepaalde wettelijke vereisten voor het huwelijk. Deze omvatten het verkrijgen van een huwelijksvergunning van de bevoegde autoriteit en het betalen van de vereiste vergoedingen.
Het is belangrijk op te merken dat deze regels en voorschriften konden variëren, afhankelijk van de specifieke regio en het bisdom in Engeland in de tijd van Shakespeare.