1. De confrontatie met de sterfelijkheid :De scène plaatst het publiek oog in oog met de realiteit van de dood via de terloopse discussies van de doodgravers over de ontbinding van lichamen en het opgraven van de schedel van Yorick. Hamlet wordt in zijn beschouwing van de schedel geconfronteerd met de vergankelijkheid van het menselijk bestaan en de nivellerende werking van de dood, die alle sociale verschillen zinloos maakt.
2. Memento Mori :De schedel van Yorick, ooit een hofnar, dient als een grimmige herinnering aan de kortstondige aard van het leven en het uiteindelijke lot dat alle individuen te wachten staat, ongeacht hun sociale status of prestaties. Hamlet denkt na over het contrast tussen Yoricks levendige aanwezigheid in het leven en het verval van zijn stoffelijke resten, waardoor hij nadenkt over de nutteloosheid van menselijke bezigheden.
3. Sterfte en waanzin :De grafdelversdialoog over het beroep van Yorick benadrukt het thema van de dood nog eens extra. Hun discussie over de rol van een nar als iemand die de dwaasheden van de levenden bespot, benadrukt de absurditeit van menselijke inspanningen in het aangezicht van de dood. Hamlet's afdaling in waanzin is verweven met zijn contemplatie van de sterfelijkheid en de existentiële vragen die deze oproept.
4. Contrast tussen leven en dood :De scène accentueert het contrast tussen leven en dood door de filosofische mijmeringen van Hamlet over de schedel te combineren met de aardse humor en pragmatische kijk op de dood van de doodgravers. Dit contrast laat de verschillende manieren zien waarop individuen omgaan met de contemplatie van de sterfelijkheid, van filosofisch onderzoek tot praktische acceptatie.
5. Thema van wraak :De monoloog van Hamlet terwijl hij de schedel vasthoudt, is ook een voorbode van het centrale thema van het stuk, wraak. Hij spreekt zijn minachting uit voor de corruptie in de wereld, die volgens hem vergelding vereist. Het contrast tussen de onschuldige schedel van Yorick en de gewelddadige acties die volgen weerspiegelt de verkenning van de dood in het stuk en de gevolgen van het zoeken naar wraak.
6. Universaliteit van de dood :De scène onderstreept de universaliteit van de dood, die iedereen treft, ongeacht sociale status, rijkdom of sociale status. De opmerkingen van de doodgravers over de egalitaire aard van de dood ondersteunen dit thema verder en benadrukken dat iedereen, van koningen tot boeren, in hetzelfde lot terechtkomt.
Concluderend dient de scène met de doodgravers en Hamlets ontdekking van de schedel van Yorick als een krachtige illustratie van het thema van de preoccupatie met de dood in het stuk. Het onderzoekt de existentiële vragen rond sterfelijkheid, de nutteloosheid van menselijke inspanningen en de verschillende manieren waarop individuen met hun eigen sterfelijkheid worden geconfronteerd. De scène draagt bij aan de karakterontwikkeling van Hamlet en vormt het decor voor de verkenning van wraak, waanzin en de onvermijdelijkheid van de dood.