1. Eenvoud en implementatiegemak. Monoalfabetische cijfers zijn relatief eenvoudig te maken en te implementeren, waarbij alleen letters in de leesbare tekst moeten worden gekoppeld aan letters in de cijfertekst. Deze eenvoud maakt ze toegankelijk voor een breed scala aan gebruikers, inclusief incidentele gebruikers en individuen zonder uitgebreide cryptografische kennis.
2. Weerstand tegen aanvallen met brute kracht. Brute-force-aanvallen, waarbij systematisch alle mogelijke sleutels worden geprobeerd, kunnen rekenintensief zijn voor complexere cijfers. In het geval van mono-alfabetische cijfers wordt het aantal mogelijke sleutels echter beperkt door het aantal gebruikte tekens (dat wil zeggen het alfabet). Dit maakt aanvallen met brute kracht haalbaarder, maar nog steeds een uitdaging voor grote alfabetten of langere sleutels.
3. Geschiktheid voor bepaalde toepassingen. Monoalfabetische cijfers zijn bijzonder geschikt voor toepassingen met een laag beveiligingsniveau, zoals het verbergen van geheime berichten in informele communicatie, persoonlijke dagboeken of niet-kritieke documenten. Hun eenvoud en gebruiksgemak maken ze praktisch in deze scenario's.
Het is belangrijk op te merken dat monoalfabetische cijfers over het algemeen als zwak worden beschouwd volgens moderne cryptografische standaarden. Robuuste encryptietechnieken, zoals polyalfabetische cijfers en moderne cryptografische algoritmen zoals AES, hebben over het algemeen de voorkeur voor het beveiligen van gevoelige informatie.