Arts >> Kunst en amusement >  >> theater >> monologen

Wat zijn enkele voorbeelden van synecdoche in Macbeth?

Synecdoche is een stijlfiguur waarbij een deel van iets wordt gebruikt om naar het geheel te verwijzen, of omgekeerd. Hier zijn enkele voorbeelden van synecdoche in Macbeth:

- "Eerlijk is fout, en fout is eerlijk" (Act 1, Scène 1):Deze regel gebruikt de bijvoeglijke naamwoorden "eerlijk" en "fout" om te verwijzen naar de morele kwaliteiten van de personages en de gebeurtenissen in het stuk.

- "De Thane van Cawdor leeft:waarom kleed je mij / in geleende gewaden?" (Act 1, Scène 3):Deze regel gebruikt de uitdrukking "geleende gewaden" om te verwijzen naar de titel van Thane van Cawdor, die Macbeth zojuist van de heksen heeft gekregen.

- "Welke handen zijn hier? Ha! Ze plukken mijn ogen uit" (Act 2, Scène 2):Deze regel gebruikt het woord "handen" om te verwijzen naar de persoon die verantwoordelijk is voor Macbeths schuld, wat eigenlijk zijn eigen geweten is.

- "Door het prikken van mijn duimen, / Er komt iets slechts op deze manier" (Act 4, Scène 1):Deze regel gebruikt de uitdrukking "het prikken van mijn duimen" om te verwijzen naar het bovennatuurlijke gevoel dat de heksen hebben.

- "En al onze gisterens hebben dwazen verlicht / De weg naar de stoffige dood" (Act 5, Scène 5):Deze regel gebruikt de uitdrukking "al onze gisterens" om naar het verleden te verwijzen, en de uitdrukking "stoffige dood" om naar te verwijzen de dood zelf.

monologen

Verwante categorieën