* Romeo :"Maar zacht! Welk licht valt er door dat raam? Het is het oosten, en Julia is de zon." (Act 2, Scène 2)
Deze zin is belangrijk omdat het Romeo's onmiddellijke en intense liefde voor Julia laat zien. Hij is zo onder de indruk van haar schoonheid dat hij haar vergelijkt met de zon. Deze regel is ook een voorbode van de tragische gebeurtenissen die zullen volgen, aangezien de liefde van Romeo en Julia uiteindelijk gedoemd is.
* Julia :"Mijn overvloed is zo grenzeloos als de zee, mijn liefde zo diep; hoe meer ik aan jou geef, hoe meer ik heb, want beide zijn oneindig." (Act 2, Scène 2)
Deze zin is belangrijk omdat het Julia's diepe en hartstochtelijke liefde voor Romeo laat zien. Ze is bereid hem alles te geven wat ze heeft, en ze gelooft dat hun liefde alleen maar sterker zal worden naarmate ze meer aan elkaar geven. Deze regel benadrukt ook het contrast tussen Julia's liefde en de vete tussen hun families, die uiteindelijk verantwoordelijk is voor hun tragische dood.
* Romeo 'O, ze leert de fakkels helder branden! Het lijkt erop dat ze aan de wang van de nacht hangt als een rijk juweel in het oor van een Ethiopiër.' (Act 1, Scène 5)
Deze zin is belangrijk omdat het Romeo's aanvankelijke verliefdheid op Julia laat zien. Hij is zo in de ban van haar schoonheid dat hij haar vergelijkt met een juweel dat de fakkels overtreft. Deze regel is ook een voorbode van de tragische gebeurtenissen die zullen volgen, aangezien de liefde van Romeo en Julia uiteindelijk gedoemd is.
* Julia 'O Romeo, Romeo! Waarom ben jij Romeo? Ontken je vader en weiger je naam; of, als je dat niet wilt, beëdig dan mijn liefde, en ik zal niet langer een Capulet zijn.' (Act 2, Scène 2)
Deze zin is belangrijk omdat het de bereidheid van Julia laat zien om alles op te geven voor Romeo. Ze is zo verliefd op hem dat ze bereid is haar familie en haar naam te verloochenen. Deze regel benadrukt ook het conflict tussen de liefde van Romeo en Julia en de vete tussen hun families, die uiteindelijk verantwoordelijk is voor hun tragische dood.
* Romeo :"Er is geen wereld zonder de muren van Verona, maar het vagevuur, marteling, de hel zelf. Daarom wordt verbannen uit de wereld verbannen, en de ballingschap van de wereld is de dood." (Act 3, Scène 3)
Deze zin is belangrijk omdat het de wanhoop van Romeo laat zien nadat hij uit Verona is verbannen. Hij gelooft dat er buiten Verona geen leven de moeite waard is om te leven, en hij stelt verbanning gelijk aan de dood. Deze lijn is ook een voorbode van de tragische gebeurtenissen die zullen volgen, omdat Romeo en Julia uiteindelijk niet in staat zijn de obstakels te overwinnen die hen uit elkaar houden.