1. Loyaliteit en gezinsplicht :Antigone toont onwankelbare loyaliteit aan haar familie en haar plicht om de doden te eren, zelfs als dit in strijd is met de bevelen van de staat. Ze besluit haar broer Polyneices te begraven, ondanks het edict van koning Creon dat dit verbiedt, in de overtuiging dat religieuze en familiale verplichtingen zwaarder wegen dan de seculiere wetten.
2. Rechtvaardigheid en eerlijkheid :Het stuk roept vragen op over rechtvaardigheid en het juiste evenwicht tussen individuele rechten en het gezag van de staat. Antigone stelt dat de ongeschreven, goddelijke wetten van de goden voorrang moeten krijgen op de wetten van de mens, terwijl Creon erop aandringt dat de stabiliteit en orde van de samenleving gehandhaafd moeten worden.
3. Individueel geweten :Antigone's acties worden gedreven door haar sterke gevoel van persoonlijk geweten en haar geloof in wat moreel juist is. Ze tart het decreet van Creon, ook al weet ze dat dit waarschijnlijk tot haar dood zal leiden, omdat ze haar principes niet in gevaar kan brengen of kan toestaan dat haar broer onteerd wordt.
4. Gevolgen van trots :Het stuk onderzoekt de gevolgen van hoogmoed, of buitensporige trots, zoals geïllustreerd door Creons weigering om naar advies te luisteren en zijn koppige aandrang om zijn bevelen uit te voeren, ongeacht de tragische gevolgen voor Antigone en zijn eigen familie.
5. Het lot en goddelijke tussenkomst :De invloed van het lot en de rol van de goden zijn belangrijke thema's in Antigone. Het stuk suggereert dat menselijke acties worden beïnvloed door krachten waarover zij geen controle hebben, en dat de personages onderworpen zijn aan de wil van de goden.
6. Kracht van liefde en verdriet :Het stuk benadrukt de kracht van liefde en de diepte van het verdriet dat de personages ervaren. Antigone's liefde voor haar broer en haar vastberadenheid om hem te eren botsen met de politieke macht van Creon, wat leidt tot een tragisch conflict dat de emotionele tol van verdriet en de grenzen van menselijke controle benadrukt.